Zagrożeniem dla tyranii jest poeta i jego poezja. Podmiot liryczny określa tu ich rolę w urządzeniu świata: „Spisane będą czyny i rozmowy”. Można unicestwić jednego poetę, ale pojawi się drugi i będzie głosił o niesprawiedliwości i złu oraz krzywdzie „prostego człowieka”. Poeta jako obrońca słabszych, radzi tyranowi:
„Lepszy dla ciebie byłby świat zimowy
I sznur i gałąź pod ciężarem zgięta.”
Tekst ma budowę podobną do sonetu, stylizowany jest na dawną poezję, ale nie jest utrzymany w tonie pochwalnym – przeciwnie, potępia władcę. Podmiot liryczny zwraca się poprzez rozbudowaną apostrofę bezpośrednio do krzywdziciela, tyrana. Grozi mu, że za jego występki („skrzywdziłeś człowieka prostego/Śmiechem nad krzywdą jego wybuchając”) spotka go zasłużona kara. Mimo otaczającej go gromady błaznów i popleczników, chwalących jego niecne czyny z chęci przypodobania się, skorzystania albo ze strachu o życie, tyran powinien wiedzieć, że nie jest bezpieczny.
Zagrożeniem dla tyranii jest poeta i jego poezja. Podmiot liryczny określa tu ich rolę w urządzeniu świata: „Spisane będą czyny i rozmowy”. Można unicestwić jednego poetę, ale pojawi się drugi i będzie głosił o niesprawiedliwości i złu oraz krzywdzie „prostego człowieka”. Poeta jako obrońca słabszych, radzi tyranowi:
„Lepszy dla ciebie byłby świat zimowy
I sznur i gałąź pod ciężarem zgięta.”
