Dolina Issy to wyjątkowe miejsce w Krainie Jezior. Głęboka, czarna rzeka porośnięta jest łoziną, jej brzegi bagniste, a gleba (czarnoziemy) urodzajna. Mieszkańcy doliny mają swój własny folklor, opierający się głównie na wierze w szkodliwość miejscowych diabłów (miały upodobać sobie dolinę ze względu na rzekę). Ginie to miejsce urodzenia głównego bohatera utworu. Centralnym punktem małej wioski jest kościół wzniesiony na wzgórzu (w miejscu dawnej świątyni pogańskiej), cmentarz i Szwedzkie Wały (okopy z czasów potopu szwedzkiego), za którymi rozpościera się park z aleją prowadzącą do dworku – domu Tomasza Surkonta. Dworek jest niski, biały i opleciony dzikim winem. Za domem rozpościera się ogród owocowy.
Przodkowie Tomasza byli niegdyś zamożną szlachtą, z dawnej świetności pozostał jedynie podupadający dworek, niewielki obszar gruntu i garstka dworskiej służby. Chłopiec jest wychowywany przez dziadków. Kazimierz Surkont to niewysoki mężczyzna o łagodnym usposobieniu, pasjonujący się botaniką. Gruntownie wykształcony, osiadł na wsi i doczekał się dwóch córek: Heleny i Tekli (matki Tomasza). Rodzice chłopca opuścili Litwę w poszukiwaniu pracy, ojca zatrzymała wojna. Babcia Michalina (Misia), w przeciwieństwie do męża jest osobą skąpą i kłótliwą. Cechują ją wiara we wszelkie przejawy życia pozagrobowego.
Dzieciństwo Tomasza było szczęśliwe, sielskie, upływało głównie na stopniowym poznawaniu otaczającego go świata i odkrywaniu tajemnic natury. Chłopiec lubił bawić się z miejscowymi dziećmi, łowił ryby, przysłuchiwał się śpiewom dziewcząt, obserwował zachowanie zwierząt mieszkających nad rzeką. Życie w Giniach biegło powoli, czas odmierzano według świąt kościelnego roku liturgicznego i gospodarskich prac rolnych. Ustronne położenie małej wioski ustrzegło ją też przed konsekwencjami
Przodkowie Tomasza byli niegdyś zamożną szlachtą, z dawnej świetności pozostał jedynie podupadający dworek, niewielki obszar gruntu i garstka dworskiej służby. Chłopiec jest wychowywany przez dziadków. Kazimierz Surkont to niewysoki mężczyzna o łagodnym usposobieniu, pasjonujący się botaniką. Gruntownie wykształcony, osiadł na wsi i doczekał się dwóch córek: Heleny i Tekli (matki Tomasza). Rodzice chłopca opuścili Litwę w poszukiwaniu pracy, ojca zatrzymała wojna. Babcia Michalina (Misia), w przeciwieństwie do męża jest osobą skąpą i kłótliwą. Cechują ją wiara we wszelkie przejawy życia pozagrobowego.
Dzieciństwo Tomasza było szczęśliwe, sielskie, upływało głównie na stopniowym poznawaniu otaczającego go świata i odkrywaniu tajemnic natury. Chłopiec lubił bawić się z miejscowymi dziećmi, łowił ryby, przysłuchiwał się śpiewom dziewcząt, obserwował zachowanie zwierząt mieszkających nad rzeką. Życie w Giniach biegło powoli, czas odmierzano według świąt kościelnego roku liturgicznego i gospodarskich prac rolnych. Ustronne położenie małej wioski ustrzegło ją też przed konsekwencjami
