Pokój to stosunek między państwami, które nie prowadzą między sobą działań zbrojnych, a także stan ducha wynikający z braku trosk i zmartwień. Na świecie pokój zakłócany jest przez wojny, które były od zawsze obecne w historii, towarzyszyły ludziom od najdawniejszych czasów, obecne są niestety dziś. Temat wojny, jej bezsensu, okrucieństwa jest wciąż aktualny. Wojna sieje śmierć i zniszczenie, dlatego tez pokój jest tak ważny.
W książce „Kamienie na szaniec napisanej przez Aleksandra Kamińskiego czytelnik poznaje trójkę głównych bohaterów: Alka, Rudego i Zośkę. Są to młodzi, kilkunastoletni chłopcy, których życie upływa na przyjemnościach, spędzają czas z rodziną i przyjaciółmi, spotykają się w szeregach jako harcerze z zastępu „Buków”. Dużo czasu poświęcają nauce, starają się dobrze zdać maturę, aby móc w przyszłości zostać kimś. Mają plany i marzenia, które chcieliby zrealizować za kilka czy kilkadziesiąt lat. Spotykają ich także pierwsze miłości, przychodzą myśli o założeniu rodziny.
Niestety, czasy w jakich żyli chłopcy, nie dały im szansy na zrealizowanie ambicji i marzeń. W 1939 roku nastolatków zaskoczyła wojna. Polskę zajęli Niemcy, przez kraj przeszła fala śmierci, zniszczenia i rozpaczy. Zośka, Rudy i Alek musieli najpierw opuścić Warszawę-swoje miasto, ukrywać się w lasach i wsiach na wschodzie kraju. Później podjęli trudną decyzję o walce za ojczyznę. Wrócili do miasta i tam rozpoczęli walkę z wrogiem, co dzień ryzykując swoje bezpieczeństwo. Odważnie pisali propagandowe hasła na murach, rozwieszali polskie, a zrywali niemieckie flagi, organizowali tajne nauczanie, przeszkadzali okupantowi w każdy możliwy sposób. Musieli nauczyć się odpowiedzialności za ludzi, którymi dowodzili, organizując patriotyczne akcje.
W okresie wojny rodziny bohaterów zostały rozbite, a środków nie wystarczało im na utrzymanie się, zatem chłopcy musieli porzucić plany studiów i zajęli się ciężką pracą, aby ich bliskim i im samym nie zabrakło podstawowych środków do życia.
Rodzina była dla młodych harcerzy niezwykle ważna. Jakimż więc ciosem musiały być dla nich aresztowania jej członków, tortury, wreszcie śmierć matki czy ojca…
Wojna stawiała także chłopców przed niesamowicie trudnymi dylematami moralnymi. Alek przeżywał wewnętrzny dramat, wiedząc, że musi zabić niemieckiego żołnierza- wiedział bowiem, że z jednej strony to właśnie Niemcy, jego wrogowie, zabijają niewinnych ludzi, z drugiej strony jego własna słabość mogłaby zdecydować o niepowodzeniu akcji, o porwaniu przyjaciół czy bliskich. Wojna karze walczącym uczestniczyć w świecie zła, przemocy, zemsty, zabijania, choćby walczyli w najbardziej słusznej sprawie.
Niewinni chłopcy z „Kamieni na szaniec” zmuszeni zostali do przedwczesnego dorośnięcia, do oglądania śmierci, do nieludzkich poświęceń. Nie mieli szansy zakosztować szczęścia w dorosłym życiu, zrealizować swoich planów, bowiem zbyt szybko spotkała ich śmierć. Nawet gdyby udało im się przeżyć wojnę, i tak nigdy nie byliby już w pełni szczęśliwi, bowiem bycie świadkiem wojny odciska trwale piętno na psychice, a koszmar widzianych obrazów powraca w nocnych snach.
Leopold Staff napisał kiedyś:
„Wojna, najpodlejsze zło,
Zrodzone w bezrozumie,
Depcące jak brutalny gniot
Po ludzkich istot tłumie.”
Dlatego też ludzie powinni nauczyć się szanować pokój, szanować życie swoje i bliźnich, zrozumieć, że nie warto zabijać dla pieniędzy, interesu, z powodu religii czy koloru skóry. Nikt na świecie nie powinien stawać przed wyborami takimi jak Alek, Rudy i Zośka, nikogo nie powinien spotykać taki los, na jaki skazani było bohaterowie książki Kamińskiego.
