Dante Alighieri - życiorys
Dante Alighieri (1265-1321) – znany głównie jako Dante, wybitny włoski poeta tworzący w czasach średniowiecza, nazywany często „ojcem języka włoskiego”.Urodzony prawdopodobnie ok. 1265 roku (prawdziwa data narodzin nie jest znana) we Florencji. Ojciec Dantego – Alighiero di Bellincione – należał do tzw. stronnictwa gwelfów (w XIII w. grupa sprzeciwiająca się władzy cesarskiej we Włoszech), matka – Bella degli Abati – umiera, gdy chłopiec ma ok. dziesięć lat.
Jako nastolatek Dante zostaje zaręczony z młodziutką Gemmą di Manetto Donati (zaręczyny zostają zaaranżowane przez rodziny młodych). W tym samym czasie przyszły poeta zakochuje się w Beatrice Portinari – kobiecie, która odmieni jego życie i zostanie uwieczniona w „Boskiej komedii”. Pomimo uczucia do Beatrice (ta umiera w 1290 roku) Dante poślubia Gemmę, która urodzi mu czwórkę dzieci.
W młodości poeta studiuje filozofię i teologię. Uczy się w szkole dominikanów w Santa Maria Novella (studia nad logiką i filozofią). Podobnie jak większość ówczesnych mieszkańców Florencji Dante angażuje się w konflikt pomiędzy frakcjami gwelfów i gibelinów. Jako członek partii „gwelfów białych” bierze udział w bitwie pod Campaldino w 1289 roku. Po zwycięstwie frakcji gwelfów czarnych (i na skutek dotkliwych prześladowań) poeta zostaje zmuszony do zapłacenia grzywny i skazany na dwuletnie wygnanie. Dante nie zgadza się na spłacenie kary i decyduje się na opuszczenie Florencji.
W tym samym czasie, rozgoryczony, rozpoczyna prace nad dziełem swojego życia – trzyczęściowym poematem zatytułowanym „Boska Komedia”, opisującym podróż autora po zaświatach pod przewodnictwem Wergiliusza i ukochanej Beatrycze. W kolejnych latach Dante gości na dworach włoskich prominentów, m.in. w Weronie, Ligurii i Rawennie, gdzie umiera w 1321 roku. Ciało Dantego zostało pochowane w Rawennie, w kościele San Pier Maggiore.
1265-1321 – „Rymy”,
1285-1290 – „Kwiat”,
1287 – „Słowa miłosne”,
1292-1293 – „Nowe życie”,
1303-1305 – „O języku ludowym”,
1304-1307 – „Biesiada”,
1305-1327 – „Boska komedia” (data wydania – 1472),
1310 – “O monarchii”,
1319 – “Eclogae”,
1320 – “Quaestio de aqua et de terra”.
Najważniejsze dzieła
1265–1321 – „Epistulae”,1265-1321 – „Rymy”,
1285-1290 – „Kwiat”,
1287 – „Słowa miłosne”,
1292-1293 – „Nowe życie”,
1303-1305 – „O języku ludowym”,
1304-1307 – „Biesiada”,
1305-1327 – „Boska komedia” (data wydania – 1472),
1310 – “O monarchii”,
1319 – “Eclogae”,
1320 – “Quaestio de aqua et de terra”.
