Julian Tuwim – biografia
Julian Tuwim urodził się 13 września 1894 roku w Łodzi. Pochodził z mieszczańskiej rodziny zasymilowanych Żydów. Uczył się w Męskim Gimnazjum Rządowym w Łodzi w latach 1904-1914, gdzie z początku nie odnosił większych sukcesów, powtarzał nawet klasę. W 1905 roku z powodu rewolucji, która ogarnęła Łódź Tuwimowie zmuszeni byli przeprowadzić się do Wrocławia.
Twórczość
W 1911 roku Julian zadebiutował przekładem na hiszpański wierszy Leopolda Staffa. W 1913 roku zadebiutował wierszem „Prośba” opublikowanym w :Kurierze Warszawskim”. Utwór podpisał inicjałami „St. M.”, które należały do jego przyszłej żony. 30 kwietnia 1919 roku poślubił Stanisławę Marchwinównę. W 1916 roku rozpoczął studia na wydziale prawa i filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. Dwa lata później jednak porzucił je. Współpracował z czasopismem „Pro Arte et Studio”. Był także współzałożycielem grupy poetyckiej Skamander w 1919 roku. W okresie wojny pomiędzy Polską a Bolszewikami podjął się pracy w Biurze Prasowym Wodza Naczelnego Józefa Piłsudskiego. Założył też Związek Artystów i Kompozytorów Scenicznych (ZAiKS). W 1939 roku wyemigrował przez Rumunię, Włochy do Francji, a następnie przez Portugalię i Brazylię do USA. W 1942 roku zamieszkał w Nowym Jorku. W 1946 roku wrócił do Polski. Od 1947 roku pełnił funkcję kierownika artystycznego Teatru Nowego. Zmarł 27 grudnia 1953 roku w Zakopanem.