„Czasy się zmieniają i my zmieniamy się wraz z nimi”
(Owidiusz)
„Ci, co w nic się nie przemieniają, nie stają się sobą”
(Antoine de Saint-Exupery)
„Wieczna przemiana, która się w nas dokonywa, to jest życie”
(Pola Gojawiczyńska)
„Przemiana ludzi w bestie odbywa się zaskakująco szybko”
(Wiktor Suworow)
„Już mi skóra chropawa padnie na goleni,
Już mi w paka białego wierzch się głowy mieni;
Po palcach wszędy nowe piórka się puszczają,
A z ramion sążniste skrzydła wyrastają”
(symboliczna przemiana poety, Jan Kochanowski – „Pieśń XXIV”)
„Godzina za godziną niepojęcie chodzi:
Był przodek, byłeś ty sam, potomek się rodzi.
Krótka rozprawa: jutro – co dziś jest, nie będziesz.
A żeś był, nieboszczyka imienia nabędziesz”
(Daniel Naborowski – „Krótkość żywota”)
„Bogu Najlepszemu, Największemu. Gustaw zmarł 1823 1 listopada. – Tu narodził się Konrad 1823 1 listopada”
(symboliczna przemiana bohatera „Dziadów” cz. III Adama Mickiewicza)
„Gorzkie pocałowania kobiety – kupiłem…
Wiara dziecinna padła na papieskich progach… (…)
Nic – nic – nic – aż w powietrzu błękicie
Skąpałem się… i ożyłem,
I czuję życie!”
(metamorfoza Kordiana na górze Mont Blanc, „Kordian” Juliusza Słowackiego)
„Małgorzata nabrała sobie na dłoń odrobinę kremu, a wtedy jeszcze wyraźniej zapachniało lasem i ziołami z bagnisk (…) Podskoczyła i zawisła w powietrzu nieco ponad dywanem (…) Teraz w Małgorzacie, w każdej jej cząstce ciała, kipiała radość, którą odczuwała tak, jak gdyby w całym jej ciele kipiały maleńkie pęcherzyki. Małgorzata poczuła się wolna, wyzwolona ze wszystkiego”
(metamorfoza Małgorzaty, „Mistrz i Małgorzata” Michał Bułhakow)
„(…) wdrapywał się na karnisz i przybierał nieruchomą pozę symetrycznie do wielkiego wypchanego sępa, który po drugiej stronie okna zawieszony był na ścianie. W tej nieruchomej przykucniętej pozie, z wzrokiem
