Na poziomie stylistycznym dominującą kategorią estetyczną jest ironia – największe zmartwienia polskich obywateli w gruncie rzeczy okazują się błahostkami. Bardzo ważną rolę odgrywają enumeracje poszczególnych działań szlachty, podkreślające jej moralne zepsucie. Ponadto poeta posługuje się hiperbolą, wyolbrzymiając wady ziemiaństwa. Buduje również wyrazisty kontrast pomiędzy niefrasobliwością obywateli a narastającym zagrożeniem niepodległości ojczyzny. Całość zamyka apokaliptyczne proroctwo niewoli kraju. Potocki sięga tu po obrazowe porównanie („te wszystkie pompy, wszystkie ich splendece/pogasną jako w wodzie utopione świece”) ukazujące ogrom przyszłej klęski.
Zbytki polskie - Analiza utworu
Na poziomie stylistycznym dominującą kategorią estetyczną jest ironia – największe zmartwienia polskich obywateli w gruncie rzeczy okazują się błahostkami. Bardzo ważną rolę odgrywają enumeracje poszczególnych działań szlachty, podkreślające jej moralne zepsucie. Ponadto poeta posługuje się hiperbolą, wyolbrzymiając wady ziemiaństwa. Buduje również wyrazisty kontrast pomiędzy niefrasobliwością obywateli a narastającym zagrożeniem niepodległości ojczyzny. Całość zamyka apokaliptyczne proroctwo niewoli kraju. Potocki sięga tu po obrazowe porównanie („te wszystkie pompy, wszystkie ich splendece/pogasną jako w wodzie utopione świece”) ukazujące ogrom przyszłej klęski.