„Sonet I” Szarzyńskiego to zapis duchowego stanu człowieka uświadamiającego sobie własną nędzę. Smutek jest tu uczuciem dominującym. Podmiot liryczny wylewa łzy nad błędami młodości, jego serce ogarnia trwoga i lęk. Jedyną ucieczką przed tymi emocjami jest wiara w Boga.
Sonet I - Motyw smutku
„Sonet I” Szarzyńskiego to zapis duchowego stanu człowieka uświadamiającego sobie własną nędzę. Smutek jest tu uczuciem dominującym. Podmiot liryczny wylewa łzy nad błędami młodości, jego serce ogarnia trwoga i lęk. Jedyną ucieczką przed tymi emocjami jest wiara w Boga.