Podmiotem lirycznym wiersza jest człowiek nieszczęśliwie zakochany. Jego miłość została odrzucona, co doprowadziło go do czarnej rozpaczy. Porównuje siebie do trupa, znajdując szereg podobieństw między losem osoby zmarłej, a swoim. Zawiedziona miłość wywarła na nim ogromne piętno, nie widzi sensu dalszego życia, stwierdza też, że los trupa jest lepszy niż jego położenie.
