Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
ZAMKNIJ X

LADY MAKBET - charakterystyka • Makbet

Lady Makbet to żona bohatera. Jako kobieta odznacza się niebywałą odwagą i determinacją. Osiąga swój cel za wszelką cenę. Bardzo kocha męża i swoje zachowanie usprawiedliwia miłością do niego. Wydaje się jej, że robi to dla jego dobra. Stara się pozbyc skrupułów i namówic męża do zbrodni. Gdy ten się waha, żona wykorzystuje jego ambicje, wyśmiewa strach. Myśl o doskonałej przyszłości dodaje jej otuchy. Nie brzydzi się kłamstwem i obłudą. Nie zważa na fakt, że Dunkan jest ich krewnym. Zapomina, że wszystko co posiadają, życie jakie wiodą zawdzięczają właśnie królowi. Szykuje wino z trucizną, które podaje strażnikom. Dba o każdy szczegół zbrodni. Planuje ją i pilnuje, aby mąż wykonał zadanie do końca. Makbet po zabiciu Dunkana przychodzi do niej z zakrwawionymi sztyletami i jest w zbyt dużym szoku, aby włożyc je w ręce pijanych strażników. Inicjatywę przejmuje Lady. To ona myśli trzeźwo i nie waha się zrzucic winy na mężczyzn. Mężowi radzi zapomniec o zbrodni i cieszyc się władzą.

Lady Makbet skrupulatnie ukrywa obłęd męża. Na uczcie podczas, której Makbetowi ukazuje się duch Banka, nadrabia miną za ich dwoje, wyprasza w końcu gości i opiekuje się mężem. Rozmawia z Makbetem i przywołuje do porządku. Zapewnia o doskonałości zbrodni. Niedługo potem mimo niewątpliwie twardego charakteru, sama popada w obłęd. Miewa przywidzenia, odgania duchy, które nie istnieją. Co noc lunatykuje i próbuje zmyc z rąk plamy krwi. Służba i lekarze nie potrafią pomóc swojej pani. Uważają, że dowiedziała się o niecnych występkach okrutnego męża i to jest przyczyną jej szaleństwa. Nie podejrzewają, że to ona stoi za zbrodniami. Stan pani pogarsza się, gdy dowiaduje się o śmierci Lady Makduf i jej synka. Kobieta prawdopodobnie popełnia samobójstwo.

Lady Makbet jest postacią tragiczną. Na początku zdaje się być kobietą zdeterminowaną, pozbawioną wszelkich uczuc. Pod koniec dramatu kobieta doznaje wyrzutów sumienia. Świadczy to o tym, że jej serce nie skamieniało do końca. Myśl o zbrodniach nie pozwala jej zasnąc. Samobójstwo wynika z jej rozpaczy. Kobieta nie może zmienic przeszłości, nie przywróci nikomu życia. Jedynym wyjściem wydaje jej się odebranie go sobie.