Gunter Grass - biografia
Gunter Grass urodził się 16 października 1927 roku w Wolnym Mieście Gdańsku. Jego matka była Polką, jednak ojciec Niemcem. Gunter ukończył studia plastyczne w Duesseldorfie i Berlinie. W 1943 roku został powołany do Służby Pracy Rzeszy. Od 1944 roku służył w Waffen-SS w dziesiątej dywizji pancernej „Frundsberg”.
Po zakończeniu drugiej wojny światowej zamieszkał w Berlinie Zachodnim. W 1954 roku zawarł związek małżeński, który zakończył się rozwodem w osiemnaście lat później. Brał udział w kampaniach wyborczych, wspomagając socjaldemokratów.
Grass zadebiutował powieścią „Blaszany bębenek” wydaną w 1959 roku. Ożenił się powtórnie w 1979 roku. W 1996 roku otrzymał nagrodę Sonninga przyznaną przez Uniwersytet w Kopenhadze. Z kolei senat Uniwersytetu Gdańskiego nadał mu doktorat honoris causa za wybitną twórczość literacką. Najważniejszą jednak z nagród otrzymanych przez Grassa jest niewątpliwie Literacka Nagroda Nobla przyznana w 1999 roku. W 2002 roku pisarz wydał ostatnią powieść „Pełzanie rakiem”.
Najważniejsze dzieła
Do najważniejszych dzieł Guntera Grassa zaliczamy:
- Zalety przepiórek (1956),
- Trylogia gdańska (Blaszany bębenek, Kot i mysz, Psie lata),
- Plebejska próba powstania,
- Z dziennika ślimaka (1991),
- Turbot (1995),
- Miejscowe znieczulenie (1997),
- Pełzanie rakiem (2002),
- Ostatnie tańce,
- Przy obieraniu cebuli.
