George Gordon Byron - życiorys
George Gordon Byron urodził się 22 stycznia 1788 roku w Londynie. Był poetą, a także dramatopisarzem. Jego ojcem był John, kapitan gwardii, a matką Katarzyna Gordon. Po śmierci ojca zamieszkał z matką. W 1799 roku otrzymał w spadku tytuł lorda i rodowy spadek. Następnie zamieszkał w Newstead w Anglii. Od 1801 roku uczył się w szkole średniej w Harrow, następnie studiował w Cambridge. Dużo czytał, bawił się i flirtował. W wieku lat 21 udał się w podróż ze swym przyjacielem Jamesem Hobhouse. Trwała ona dwa lata. W tym czasie mężczyźni zwiedzili Hiszpanię i Portugalię, Maltę, Albanię, Grecję i Konstantynopol. W 1815 roku poślubił Annę Izabellę Milkbenke. Małżeństwo to rozpadło się po narodzinach pierworodnej córki, Augusty Ady. Następnie opuścił Anglię, pisząc utwory o charakterze orientalnym. Podróżował przez Belgię, Niemcy, Szwajcarię, Włochy. Zamieszkał w Rawennie, następnie w Wenecji. Tu też poznał hrabinę Guiccioli. Zapadł na febrę i zmarł 19 kwietnia 1824 roku.
Charakterystyka twórczości
Charakterystyczny dla twórczości Byrona jest wykreowany bohater bajroniczny, czyli człowiek samotny, zbuntowany, wyjątkowy, nieszczęśliwie zakochany, a także skazany na tragiczny koniec.
W roku 1807 wydał tomik wierszy „Godziny bezczynności”. Pisał utwory o charakterze orientalnym: "Giaur", "Narzeczona z Abydos", "Korsarz", "Oblężenie Koryntu", "Paryzyna".
