„Stary będzie starym, choćby się i pozłocił”
(A. Fredro, „Jestem zabójcą”)
„W starym kościółku na Woli
Został Jenerał Sowiński,
Starzec o drewnianej nodze,
I wrogom się broni szpadą”
(J. Słowacki, „Sowiński w okopach Woli”)
„Siedemdziesiąt dwa lat liczył Maciej, starzec dziarski,
Niskiego wzrostu, dawny konfederat barski”
(A. Mickiewicz, „Pan Tadeusz”)
„Dlaczego przed dzieckiem, panienką, paniczem
Zsiwiałą swą głowę odkrywa
Staruszek, piast wiejski z dostojnym obliczem?”
(M. Konopnicka, „Jaskółka”)
„Podpórki dziewczątka z podwórza przynoszą,
Gdzie struże dziadulo staruszek”
(T. Lenartowicz, „Wiecznie to samo”)
„Biedna starości, wszyscy cię żądamy,
A kiedy przyjdziesz, to zaś narzekamy”
(J. Kochanowski, „Na starość”)
„O roku ów! kto ciebie widział w naszym kraju!
Ciebie lud zowie dotąd rokiem urodzaju,
A żołnierz rokiem wojny; dotąd lubią starzy
O tobie bajać, dotąd pieśń o tobie marzy”
(A. Mickiewicz, „Pan Tadeusz”)
„Kto z starych widział w słońcu skazy?
Liczbę gwiazd większą po dwa razy?
Coraz leniwszy pojazd Feba?
Insze sekreta tajne nieba?”
(Wespezjan Kochowski, „Tablica [...]”)
„Lecz nam, kiedy raz słońce starości zapadło,
Nie przyda nic do twarzy misterne zwierciadło;
Ani cofnie czas nazad z nieścisłej pogoni
Upierzonych lotnymi godzinami koni”
(A. Naruszewicz, „Narcyz”)
„Nie wzdychaj, starcze, w próżnej tęsknocie,
Wielu straciłeś, zostały krocie.
Niecałe Twoje szczęście jest w grobie,
Nie tam są wszyscy znajomi tobie”
(A. Mickiewicz, „Dziady” cz. IV)
