Zwykle trudno pogodzić się ze starością. Nie dość, że młode lata minęły, po najpiękniejszych chwilach zostały tylko wspomnienia, to jeszcze trzeba zmagać się z ludźmi, którzy nie mają dla starszych nie tylko szacunku, ale i zrozumienia. A przecież przed starcami otwierają się nowe światy, nagle dostępna jest dla nich wiedza, o której wcześniej nawet nie śnili (starość powszechnie symbolizuje mądrość i doświadczenie). Z drugiej strony – czasami na starość życie staje się fantastyczne i irracjonalne, ludzie przeżywają swoją tzw. drugą młodość. Bywa też, że jest trudne do zniesienia i pełne upokorzeń.
Czasami życie osoby starszej otoczone jest szacunkiem dla jej siwej głowy, kiedy indziej zaś przedstawia się je jako wolne od niepotrzebnych ambicji i pustych celów; symbolizuje wtedy zawinięcie do bezpiecznego portu, stabilizację, zasłużony spokój ducha.
W literaturze istnieją również szydercze ujęcia starości, którą łączy się w tym wypadku z przesadnym konserwatyzmem, staroświeckością i zaściankowością.
Czasami życie osoby starszej otoczone jest szacunkiem dla jej siwej głowy, kiedy indziej zaś przedstawia się je jako wolne od niepotrzebnych ambicji i pustych celów; symbolizuje wtedy zawinięcie do bezpiecznego portu, stabilizację, zasłużony spokój ducha.
W literaturze istnieją również szydercze ujęcia starości, którą łączy się w tym wypadku z przesadnym konserwatyzmem, staroświeckością i zaściankowością.
