„Podstawą szczęścia jest wolność, a podstawą wolności odwaga”
(Tukidydes)
„Oliwier powiada (…) Rolandzie, towarzyszu mój, zadmijże w swój róg; Karol usłyszy i wojsko wróci>>. Roland odpowiada: << Chybabym oszalał! Postradałbym w słodkiej Francji moję imię. Wnet zacznę walić Durendalem, co wlezie. Brzeszczot zakrwawi się po złota rękojeść”
(„Pieśń o Rolandzie”)
„Odwaga ma w sobie geniusz, potęgę i magię”
(Johann Wolfgang Goethe)
„Razem, młodzi przyjaciele! (…)
Tam sięgaj, gdzie wzrok nie sięga;
Łam, czego rozum nie złamie:
Młodości! orla twych lotów potęga,
Jako piorun twoje ramię”
(Adam Mickiewicz, „Oda do młodości”)
„Na Termopilach — jaką bym zdał sprawę?
Gdyby stanęli męże nad mogiłą?
I pokazawszy mi swe piersi krwawe
Potem spytali wręcz: — Wiele was było? —
Zapomnij, że jest długi wieków przedział. —
Gdyby spytali tak, — cóż bym powiedział?!”
(Juliusz Słowacki, „Grób Agamemnona”)
„Do tego, żeby żyć zwyczajnie, trzeba mieć wiele odwagi”
(Soren Kierkegaard)
„Dowodem odwagi nie jest umrzeć, lecz żyć”
(Vittorio Alfieri)
„(…) ocalałeś nie po to aby żyć
masz mało czasu trzeba dać świadectwo
bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny
w ostatecznym rachunku jedynie to się liczy
a Gniew twój bezsilny niech będzie jak morze
ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych”
(Zbigniew Herbert, „Przesłanie Pana Cogito”)
„A ty dokąd,
tam już tylko dym i płomień!
- Tam jest czworo cudzych dzieci,
idę po nie! (…)
Tyle wiemy o sobie,
ile nas sprawdzono”
(Wisława Szymborska, „Minuta ciszy po Ludwice Wawrzyńskiej”)
„Gdy człowiek tak bardzo wydobędzie się z siebie, że ma już odwagę być poczytanym za nic, dopiero wtedy jest wolność, wspaniałość i zwycięstwo – najtrudniejsze, bo nad samym sobą”
(kard. Stefan Wyszyński)
