Gustaw Herling-Grudziński - biografia
Gustaw Herling-Grudziński urodził się 20 maja 1919 roku w Skrzelczycach niedaleko Kielc. Pochodził z rodziny żydowskiej. W dzieciństwie rodzice sprzedali dotychczasowy dom i zdecydowali przeprowadzić się do Suchedniowa. Młody Grudziński uczył się w Gimnazjum im. M. Reja w Kielcach.
Już będąc uczniem klasy szóstej, zadebiutował na łamach „Kuźni Młodych". Po ukończeniu szkoły średniej w roku 1937 rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku filologia polska. Współpracował z wieloma znanymi czasopismami takimi jak: „Ateneum”, „Pion”, „Nowy Wyraz”. Objął również stanowisko kierownika pisma „Orka na Ugorze”.
Grudziński brał udział w kampanii wrześniowej, a następnie 15 października 1939 roku założył Polską Ludową Akcję Niepodległościową (PLAN). Jesienią 1939 roku usiłował przedostać się na Litwę jako emisariusz tejże organizacji, jednak napotkał wiele trudności. Aby ochronić młodego działacza przed władzami sowieckimi, został przyjęty do Związku Zawodowego Literatów Polskich we Lwowie. Osadzono go kolejno w więzieniach w Witebsku, Leningradzie i Wołogdzie, a następnie trafił do łagru w Jercewie na Dalekiej Północy. 20 stycznia 1942 roku został uwolniony na mocy układu Sikorski-Majski.
Przeżycia, których doświadczył, zostały opisane w „Innym świecie” (1951). 12 marca wstąpił do armii generała Andersa i w ten sposób opuścił Rosję. Brał udział w bitwie pod Monte Cassino (otrzymał order Virtuti Militari). Po wojnie zamieszkał w Londynie i nawiązał współpracę z tygodnikiem „Wiadomości”. Stał się współzałożycielem i redaktorem „Kultury” wydawanej w Rzymie. Wstąpił również do Instytutu Literackiego, a także był w stałym kontakcie z Polskim Porozumieniem Niepodległościowym.
W 1952 roku przeprowadził się do Włoch. Od 1955 roku mieszkał w Neapolu, gdzie jako wdowiec poślubił Lidię. Jego dzieła były w Polsce zakazane do roku 1988. Polskim debiutem pisarza była „Wieża i inne opowiadania”. Zmarł 4 lipca 2000 roku w Neapolu.
Najważniejsze dzieła
Do najważniejszych dzieł Gustawa Herlinga-Grudzińskiego zaliczamy kolejno:
-
Żywi i umarli,
-
Inny świat,
-
Skrzydła ołtarza,
-
Drugie przyjście,
-
Upiory rewolucji,
-
Dziennik pisany nocą 1971-1972,
-
Dziennik pisany nocą 1973-1979,
-
Podróż do Burmy,
-
Dziennik pisany nocą 1980-1983,
-
Pierścień,
-
Wieża i inne opowiadania,
-
Dziennik pisany nocą 1984-1988,
-
Dziennik pisany nocą 1989-1992,
-
Gorący oddech pustyni,
-
Biała noc miłości,
-
Wędrowiec cmentarny,
-
Wiek biblijny i śmierć.
