Ofiara może brać na siebie winy i zło. Może też przez być wykorzystywana, zmuszana do tego, by cierpieć za czyjeś przewinienia. Powszechne jest wyobrażenie ofiary jako osoby, która - jako dobra i czysta lub przynajmniej neutralna - znosić musi upokorzenie i szykany ze strony innych ludzi, systemu lub cywilizacji (to rozumienie najlepiej oddaje pojęcie „kozła ofiarnego”). Związane może być z tym poświęcenie – wtedy wszystko nabiera wymiaru sakralnego albo heroicznego.
Uczucia, których doznaje ofiara, to zwykle strach, bezradność, niemoc, poczucie absurdalności lub bezgraniczna miłość np. do ludzkości (w przypadku chęci spowodowania jakiegoś dobra). W węższym znaczeniu można jako przykład ofiary (tzw. ofiary losu) wskazać nieudacznika, który biernie przyjmuje rzeczywistość i nie próbuje mieć na nią żadnego wpływu.
Uczucia, których doznaje ofiara, to zwykle strach, bezradność, niemoc, poczucie absurdalności lub bezgraniczna miłość np. do ludzkości (w przypadku chęci spowodowania jakiegoś dobra). W węższym znaczeniu można jako przykład ofiary (tzw. ofiary losu) wskazać nieudacznika, który biernie przyjmuje rzeczywistość i nie próbuje mieć na nią żadnego wpływu.
