„Las mści się”
(Henryk Ibsen, „Dzika kaczka”)
„Jeśli ktoś potrafi napisać lepszą książkę, wygłosić lepsze kazanie, albo sporządzić lepszą pułapkę na myszy niż jego sąsiad, to choćby zbudował swój dom w lesie, świat wydepcze ścieżkę do jego drzwi.”
(Ralph Waldo Emerson)
„Natura jest świątynią, kędy słupy żywe
Niepojęte nam słowa wymawiają czasem.
Człowiek wśród nich przechodzi jak symbolów lasem,
One mu zaś spojrzenia rzucają życzliwe.”
(Charles Baudelaire, „Odźwięki”)
„Ogary poszły w las”
(Stefan Żeromski, „Popioły”)
„Złóż ręce tak by sen zaczerpnąć
tak jak się czerpie wody ziarno
a przyjdzie las: zielony obłok
i brzozy pień jak struna światła.”
(Zbigniew Herbert, „Las Ardeński”)
„Nie czas żałować róż, gdy lasy płoną”
(Juliusz Słowacki)
„Naprawdę był las pełen szeptu,
gdzie na gałęziach z koralu
ptaki-wspomnienia krzepną,
i wśród jeleni mówiących o gwiazdach,
dzików, jak jeże puszyste,
gdzie zwinięty, w zamyśleniu ślimak,
ja - mały jak listek,
podaję dłoń kosmatej dłoni olbrzyma”
(Krzysztof Kamil Baczyński, „Autobiografia”)
„Szumi dokoła las,
Czy to jawa, czy sen?
Co ci przypomina,
Co co przypomina
Widok znajomy ten?
Żółty wiślany piach,
Wioski słomiany dach.
Płynie, płynie Oka,
Jak Wisła szeroka,
Jak Wisła głęboka.
Szumi, hej, szumi las,
Gdzieżeś rzuciła nas?
Dolo, dolo nasza,
Hej, dolo tułacza,
Gdzieżeś rzuciła nas?
Był już niejeden las,
Wiele przeszliśmy rzek.
Ale najpiękniejszy,
Ale najpiękniejszy
Jest naszej Wisły brzeg.”
(„Oka”, sł.: Leon Pasterniak)
