Las jako twór przyrody od wieków był miejscem dla człowieka szczególnie ważnym.
Ludzkość czerpała z lasów materiały potrzebne do budowania miast, rozwijania przemysłu. Las dostarczał również pożywienia w postaci owoców leśnych i dzikiej zwierzyny. Wraz z rozwojem cywilizacyjnym lasy były coraz bardziej eksploatowane i niszczone, dlatego podniosła się tematyka ochrony lasów jako ostoi dzikiej przyrody.
W legendach las często bywał miejscem pełnym tajemniczych stworzeń, potworów i nieznanych dzikich zwierząt. W ogromnych puszczach zamieszkiwały wszelkiego rodzaju czarownice, w leśnych bagnach krążyły utopce. Las to miejsce, gdzie człowiek nie zapuszcza się po nocy.
Drugi obraz lasu to miejsce spokoju, ciszy, gdzie człowiek może odzyskać równowagę wypoczywając na łonie przyrody. Przebywanie w lesie przynosi ukojenie, a śpiew ptaków i inne odgłosy przyrody zachęcają do refleksji nad sensem istnienia i miejsca człowieka w świecie.
Krajobraz leśny jako krajobraz ojczystego kraju podejmowany był szeroko w literaturze powszechnej.
Motyw ten pojawia się, kiedy w grę wchodzą zawiłości świata lub życie w najpierwotniejszej postaci. W lesie można się zgubić, ale można też przeżyć niezwykłą przygodę. To co innego niż pojedyncze drzewo, niż tylko opis przyrody. To świat, który rządzi się swoimi prawami.
Ludzkość czerpała z lasów materiały potrzebne do budowania miast, rozwijania przemysłu. Las dostarczał również pożywienia w postaci owoców leśnych i dzikiej zwierzyny. Wraz z rozwojem cywilizacyjnym lasy były coraz bardziej eksploatowane i niszczone, dlatego podniosła się tematyka ochrony lasów jako ostoi dzikiej przyrody.
W legendach las często bywał miejscem pełnym tajemniczych stworzeń, potworów i nieznanych dzikich zwierząt. W ogromnych puszczach zamieszkiwały wszelkiego rodzaju czarownice, w leśnych bagnach krążyły utopce. Las to miejsce, gdzie człowiek nie zapuszcza się po nocy.
Drugi obraz lasu to miejsce spokoju, ciszy, gdzie człowiek może odzyskać równowagę wypoczywając na łonie przyrody. Przebywanie w lesie przynosi ukojenie, a śpiew ptaków i inne odgłosy przyrody zachęcają do refleksji nad sensem istnienia i miejsca człowieka w świecie.
Krajobraz leśny jako krajobraz ojczystego kraju podejmowany był szeroko w literaturze powszechnej.
Motyw ten pojawia się, kiedy w grę wchodzą zawiłości świata lub życie w najpierwotniejszej postaci. W lesie można się zgubić, ale można też przeżyć niezwykłą przygodę. To co innego niż pojedyncze drzewo, niż tylko opis przyrody. To świat, który rządzi się swoimi prawami.
