Przypowieści nie można umiejscawiać w konkretnym miejscu i czasie, ponieważ postaci i wydarzenia w niej przedstawione zaangażowany zostały w treść po to, aby wyjaśnić nadrzędne prawdy uniwersalne: moralne, filozoficzne czy religijne. Istotę gatunku, jakim jest przypowieść, określa grecka nazwa „parabole” – przypowieść zestawia dwie rzeczywistości, pierwsza to życie codzienne (świat przedstawiony) druga jest nieuchwytna zmysłowo, znajduje się w sferze pojęciowej (np. moralnej). Właściwe zrozumienie i interpretacja przypowieści wymagają przejścia od znaczenia dosłownego do symbolicznego.
