Głód rozumiemy jako odczucie fizycznej potrzeby pożywienia, uczucie łaknienia. Długotrwałe uczucie głodu nie pozwała normalnie funkcjonować, a niezaspokajanie tej podstawowej potrzeby fizjologicznej prowadzi do wycieńczenia organizmu i w konsekwencji do śmierci.
Motyw ten pojawia się najczęściej w utworach, w których znajdziemy opisy biedy, ubóstwa, nędzy czy trudnej sytuacji materialnej bohatera jako unaocznienie złych warunków bytowych.
Motyw głodu jest również wyzyskiwany w dziełach o tematyce obozowej i więziennej. Nie brakuje go w całej polskiej i zagranicznej literaturze lagrowej i łagrowej. To właśnie Tadeusz Borowski jest autorem bodaj najbardziej drastycznej definicji głodu. Bohater "Opowiadań" stwierdza,iż : „Głód jest wtedy prawdziwy, gdy człowiek patrzy na drugiego człowieka jako na obiekt do zjedzenia. Ja już miałem taki głód”. W opisach niesamowitej siły niszczącej głodu wtóruje mu Gustaw Herling-Grudziński: „Nie ma takiej rzeczy, której by człowiek nie zrobił z głodu i bólu”. Gdy odczuwamy przemożne łaknienie zapominamy potrzebach duchowych, sprowadzamy nasze życie do fizjologii.
Głód towarzyszy również bohaterom, którzy z różnych przyczyn znaleźli się w sytuacjach ekstremalnych, są rozbitkami, bezdomnymi, uciekinierami, zagubili się czy też stali się ofiarami przestępstw.
Motyw ten pojawia się najczęściej w utworach, w których znajdziemy opisy biedy, ubóstwa, nędzy czy trudnej sytuacji materialnej bohatera jako unaocznienie złych warunków bytowych.
Motyw głodu jest również wyzyskiwany w dziełach o tematyce obozowej i więziennej. Nie brakuje go w całej polskiej i zagranicznej literaturze lagrowej i łagrowej. To właśnie Tadeusz Borowski jest autorem bodaj najbardziej drastycznej definicji głodu. Bohater "Opowiadań" stwierdza,iż : „Głód jest wtedy prawdziwy, gdy człowiek patrzy na drugiego człowieka jako na obiekt do zjedzenia. Ja już miałem taki głód”. W opisach niesamowitej siły niszczącej głodu wtóruje mu Gustaw Herling-Grudziński: „Nie ma takiej rzeczy, której by człowiek nie zrobił z głodu i bólu”. Gdy odczuwamy przemożne łaknienie zapominamy potrzebach duchowych, sprowadzamy nasze życie do fizjologii.
Głód towarzyszy również bohaterom, którzy z różnych przyczyn znaleźli się w sytuacjach ekstremalnych, są rozbitkami, bezdomnymi, uciekinierami, zagubili się czy też stali się ofiarami przestępstw.
