Germanizacja – inaczej „zniemczenie”, przyswojenie niemieckiego języka i kultury przez daną społeczność. W przypadku polskiej historii oznacza wynarodowienie i przymusowe przyswojenie kultury (i języka) zaborcy, a potem okupanta niemieckiego.
Germanizacja Polaków miała miejsce kilkakrotnie (działania Zakonu Krzyżaków, germanizacja po pierwszym rozbiorze Polski w 1772 roku, akcja Kulturkampf po 1871 roku, germanizacja podczas II wojny światowej.) W literaturze proces ten został najszerzej opisany w pozytywistycznych nowelach. Dzieła takie jak – „Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela” (Sienkiewicz), „H. K. T.” (Sienkiewicz), „A…B…C…” (Orzeszkowa) powstały pod wpływem wzmożonej germanizacji pod koniec XIX wieku. Do słynnego buntu dzieci z Wrześni nawiązuje m.in. wiersz Marii Konopnickiej pt.: „O Wrześni”. Najbardziej znany utwór poetycki podejmujący wątek walki z wynarodowieniem to „Rota” (Konopnicka).
Wątek germanizacji odnajdziemy także w romantycznych pieśniach patriotycznych. O walce ze zniemczeniem podczas okupacji niemieckiej traktuje słynne dzieło Aleksandra Kamińskiego „Kamienie na szaniec”.
Germanizacja Polaków miała miejsce kilkakrotnie (działania Zakonu Krzyżaków, germanizacja po pierwszym rozbiorze Polski w 1772 roku, akcja Kulturkampf po 1871 roku, germanizacja podczas II wojny światowej.) W literaturze proces ten został najszerzej opisany w pozytywistycznych nowelach. Dzieła takie jak – „Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela” (Sienkiewicz), „H. K. T.” (Sienkiewicz), „A…B…C…” (Orzeszkowa) powstały pod wpływem wzmożonej germanizacji pod koniec XIX wieku. Do słynnego buntu dzieci z Wrześni nawiązuje m.in. wiersz Marii Konopnickiej pt.: „O Wrześni”. Najbardziej znany utwór poetycki podejmujący wątek walki z wynarodowieniem to „Rota” (Konopnicka).
Wątek germanizacji odnajdziemy także w romantycznych pieśniach patriotycznych. O walce ze zniemczeniem podczas okupacji niemieckiej traktuje słynne dzieło Aleksandra Kamińskiego „Kamienie na szaniec”.
