Dekadentyzm oznacza załamanie wartości. Zwykle dotyczy momentów charakterystycznych, na przykład na przełomu wieków, ale tak naprawdę towarzyszy człowiekowi w każdym jego głębszym kryzysie indywidualnym. Sięga skrajności – może przejawiać się w ucztowaniu pełnym zmysłowości, obfitości, jak i być wewnętrzną pustką, światem pozbawionym nadziei i wiary w jakiekolwiek wartości. Pesymizm i zagubienie przejawiają się zatem zarówno w obrazie rozpusty, gdy dekadenci nieobyczajnością sprzeciwiają się nieprzynoszącej spełnienia "normalności", jak i w poczuciu beznadziei, rozpaczy.
