Błazen to średniowieczny klaun. Zazwyczaj przedstawiany w bardzo kolorowym stroju z charakterystycznym nakryciem głowy - czapka o trzech rogach zakończonych dzwoneczkami. Jego zadaniem było rozbawienie, rozśmieszenie władcy. Specjalizowali się w żonglerce, muzyce, tworzyli zabawne skecze i zagadki.
Wbrew pierwotnej funkcji częstokroć powierzano mu bardzo odpowiedzialne zadania: błazen bywał doradcą, posłem, ustami króla, a nawet szpiegiem. W przeciwieństwie do doradców królewskich, błazen miał możliwość powiedzenia władcy wszystkiego, nawet tych rzeczy, o których nie poinformowaliby go doradcy.
Najsłynniejszym polskim błaznem dworskim był Stańczyk, służący Jagiellonom. Jego cięty dowcip i krytyczna ocena decyzji politycznych, zapewniły mu miejsce w historii Polski. To on został uwieczniony na jednym z obrazów Matejki. Był uważany za wielkiego patriotę, człowieka dobrze wykształconego i nieprzeciętnie zorientowanego w świecie politycznym.
Wbrew pierwotnej funkcji częstokroć powierzano mu bardzo odpowiedzialne zadania: błazen bywał doradcą, posłem, ustami króla, a nawet szpiegiem. W przeciwieństwie do doradców królewskich, błazen miał możliwość powiedzenia władcy wszystkiego, nawet tych rzeczy, o których nie poinformowaliby go doradcy.
Najsłynniejszym polskim błaznem dworskim był Stańczyk, służący Jagiellonom. Jego cięty dowcip i krytyczna ocena decyzji politycznych, zapewniły mu miejsce w historii Polski. To on został uwieczniony na jednym z obrazów Matejki. Był uważany za wielkiego patriotę, człowieka dobrze wykształconego i nieprzeciętnie zorientowanego w świecie politycznym.
