Jean de La Fontaine

Urodził się 8 lipca 1621 roku w Chateau-Thierry. We wczesnej młodości uczęszcza do szkoły średniej w Reims. Przez krótki okres czasu przebywa w seminarium duchownym, które porzuca na rzecz studiów prawniczych. W 1647 roku ojciec La Fontaine'a aranżuje małżeństwo syna z 14-letnią Marie Hericart (w 1653 roku rodzi się jedyny syn tej pary). Związek nie jest udany i po kilku latach obydwoje decydują się na separację (1658). 

Od 1656 roku La Fontaine regularnie wyjeżdża do Paryża. Tam stopniowo odkrywa swoje literackie powołanie. Tworzy drobne, okazyjne liryki przeznaczone głównie dla najbliższych przyjaciół. Za pierwszą, poważną pracę literacką La Fontaine'a można uznać tłumaczenie sztuki Terencjusza „Eunuchus”. W tym czasie La Fontaine zyskuje hojnego mecenasa – Nicolasa Fouqueta. Nawiązuje liczne znajomości, m.in. ze znanymi osobistościami z otoczenia króla Ludwika XIV. Kolejnym, ważnym mecenasem poety zostaje Madame de la Salbiere. Jej hojność zapewnia poecie dobrobyt materialny i mieszkanie (przez ponad 20 lat). 

W 1668 roku zostaje opublikowany pierwszy zbiór bajek La Fontaine'a („Fables”). Dzieło, zawierające ok. 124 utwory, przynosi poecie uznanie krytyków i ogromną popularność. Bajki La Fontaine'a (wzorowane m.in. na utworach Ezopa i Horacego) zaskakują błyskotliwą formą, satyrycznym zacięciem i inteligentnym poczuciem humoru. Do 1694 roku ukazuje się aż dwanaście ksiąg bajek. 

W wieku 60-ciu lat La Fontaine jest jednym z najbardziej znanych francuskich poetów. W 1682 roku zostaje członkiem Francuskiej Akademii. Umiera 13 kwietnia 1695 roku. Jego zwłoki zostają złożone na cmentarzu Pere Lachaise w Paryżu.

Najważniejsze dzieła

1654 – „Eunuchus”,
1659 – „Les Rieurs du Beau-Richard”,
1660 – „Élégie aux nymphes de Vaux”,
1669 – „Adonis”,
1665 – „Contes” (kolejne wydania: 1666, 1671, 1674),
1668 – „Fables” (“Bajki”, kolejne wydania: 1678, 1693),
1669 – „Les Amours de Psyché et de Cupidon”,
1674 – „Daphné”,
1691 – „Astrée”.