Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
ZAMKNIJ X

Motyw ojca

Literatura klasyczna przedstawiała przede wszystkim wizerunki ojców nieszczęśliwych, wręcz tragicznych, doświadczających śmierci potomstwa, bezsilnie poddających się wyrokom losu. Później nadszedł czas prezentacji rodzin patriarchalnych, szlacheckich oraz mieszczańskich, w których ojciec był prawdziwą głową rodziny, troszczył się o jej byt, należał mu się całkowity posłuch, jego władza nad domem i rodziną często graniczyła z tyranią – ojcu musieli się bezwzględnie podporządkowywać wszyscy domownicy.

W dobie rozwoju psychologii, zwłaszcza psychoanalizy, literackie portrety ojców zaczęły się komplikować. Rozważano, jaki wpływ wywarli na wychowanie i kształtowanie osobowości dzieci. Analizowano konflikty między ojcami i synami i doszukiwano się w nich wytłumaczenia takich, a nie innych postaw ludzi dorosłych, ich zahamowań i kompleksów (tutaj: kompleks Edypa).

Niektóre nurty literackie ukazywały portrety ojców pielęgnujących tradycję, przekazujących wartości z pokolenia na pokolenie, strażników moralności.