„Tango” to najbardziej znany dramat Sławomira Mrożka. Powstał w 1964 roku, w rok po tym, jak Mrożek wyjechał z Polski i zamieszkał we Włoszech. „Tango” jest jednym z najlepszych przykładów teatru absurdu, polegającego na prezentowaniu wydarzeń, pozornie nie mających sensu, brakiem logicznej kolejności między nimi, udziwnionymi dialogami. Mrożek wielokrotnie mówił, że teatr absurdu bardzo go interesował.
Postacie sztuki, Edek, Artur, Stomil reprezentują całe warstwy lub grupy społeczne. „Tango” odbierane było jako opis bezradności polskiej inteligencji wobec fenomenu komunizmu. Komunizm symbolizuje Edek, prostak i cham. Opozycja to Artur, inteligencja Stomil. Wydanie sztuki za granicami Polski uchroniło Mrożka od represji władz PRL. Światowa premiera „Tanga” odbyła się w 1964 roku w Belgradzie, do Polski utwór dotarł rok później.
Postacie sztuki, Edek, Artur, Stomil reprezentują całe warstwy lub grupy społeczne. „Tango” odbierane było jako opis bezradności polskiej inteligencji wobec fenomenu komunizmu. Komunizm symbolizuje Edek, prostak i cham. Opozycja to Artur, inteligencja Stomil. Wydanie sztuki za granicami Polski uchroniło Mrożka od represji władz PRL. Światowa premiera „Tanga” odbyła się w 1964 roku w Belgradzie, do Polski utwór dotarł rok później.
