Akt I
Scena 1
Osoby: Pani Pernelle, Elmira, Marianna, Kleant, Damis, Doryna, Flipota
Pani Pernelle, po burzliwej dyskusji z domownikami, wychodzi z domu policzkując wcześniej służącą za to, że się ociągała. Pani Pernelle zarzuca rodzinie, że nikt się z nią nie liczy. Kobieta krytykuje wszystkich z osobna – styl życia, ubiór, zbytnią gadatliwość. Broni jedynie Tratuffe'a, który jej zdaniem stoi na straży pobożności domu syna.
Scena 2
Osoby: Kleant, Doryna
Kleant i Doryna rozmawiają na temat Tartuffe'a. Zauważają, że omotał on Orgona i jego matkę. Pozwala sobie na wiele w ich obecności, zjada najsmaczniejsze kąski i traktowany jest lepiej niż rodzina. Dzięki temu, że omotał panią Pernelle i jej syna, jego zachowanie zawsze jest przez nich przyjmowane z całkowitym zachwytem.
Scena 3
Osoby: Elmira, Marianna, Damis, Kleant, Doryna.
Elmira idzie na górę, by poczekać na przybycie męża. Kleant zostaje na dole, gdyż od razu chce się rozmówić ze szwagrem.
Scena 4
Osoby: Kleant, Damis, Doryna
Damis prosi wuja o wstawienie się za jego siostrą u ojca. Danis kocha się w siostrze Walerego, ukochanego Marianny, więc chciałby upiec dwie pieczenie na jednym ogniu.
Scena 5
Osoby: Orgon, Kleant, Doryna
Orgon zaraz po przyjściu do domu wypytuje Dorynę, co działo się podczas jego nieobecności. Nie interesuje go, że żona była chora – pyta cały czas o Tartuffe'a. Choć Doryna powtarza, że Tartuffe ma się świetnie, Orgon za każdym razem kwituje jej wypowiedź jednym słowem - „biedaczek”.
Scena 6
Osoby: Orgon, Kleant
Kleant dziwi się Orgonowi, że dał się omotać jakiemuś przybłędzie. Orgon opowiada, w jakich okolicznościach poznał Tartuffe'a - zobaczył go klęczącego przy ołtarzu w kościele. Wzruszony jego pobożnością, chciał dać mu jałmużnę, Tartuffe jednak nie chciał jej przyjąć w całości, połowę oddał innym biedakom.
Scena 1
Osoby: Pani Pernelle, Elmira, Marianna, Kleant, Damis, Doryna, Flipota
Pani Pernelle, po burzliwej dyskusji z domownikami, wychodzi z domu policzkując wcześniej służącą za to, że się ociągała. Pani Pernelle zarzuca rodzinie, że nikt się z nią nie liczy. Kobieta krytykuje wszystkich z osobna – styl życia, ubiór, zbytnią gadatliwość. Broni jedynie Tratuffe'a, który jej zdaniem stoi na straży pobożności domu syna.
Scena 2
Osoby: Kleant, Doryna
Kleant i Doryna rozmawiają na temat Tartuffe'a. Zauważają, że omotał on Orgona i jego matkę. Pozwala sobie na wiele w ich obecności, zjada najsmaczniejsze kąski i traktowany jest lepiej niż rodzina. Dzięki temu, że omotał panią Pernelle i jej syna, jego zachowanie zawsze jest przez nich przyjmowane z całkowitym zachwytem.
Scena 3
Osoby: Elmira, Marianna, Damis, Kleant, Doryna.
Elmira idzie na górę, by poczekać na przybycie męża. Kleant zostaje na dole, gdyż od razu chce się rozmówić ze szwagrem.
Scena 4
Osoby: Kleant, Damis, Doryna
Damis prosi wuja o wstawienie się za jego siostrą u ojca. Danis kocha się w siostrze Walerego, ukochanego Marianny, więc chciałby upiec dwie pieczenie na jednym ogniu.
Scena 5
Osoby: Orgon, Kleant, Doryna
Orgon zaraz po przyjściu do domu wypytuje Dorynę, co działo się podczas jego nieobecności. Nie interesuje go, że żona była chora – pyta cały czas o Tartuffe'a. Choć Doryna powtarza, że Tartuffe ma się świetnie, Orgon za każdym razem kwituje jej wypowiedź jednym słowem - „biedaczek”.
Scena 6
Osoby: Orgon, Kleant
Kleant dziwi się Orgonowi, że dał się omotać jakiemuś przybłędzie. Orgon opowiada, w jakich okolicznościach poznał Tartuffe'a - zobaczył go klęczącego przy ołtarzu w kościele. Wzruszony jego pobożnością, chciał dać mu jałmużnę, Tartuffe jednak nie chciał jej przyjąć w całości, połowę oddał innym biedakom.
