Szlachta - charakterystyka • Przestrogi dla Polski

Szlachta – jest bohaterem zbiorowym, do którego utwór jest skierowany. Narrator zarzuca tej grupie społecznej, że uważa się za cały naród, podczas gdy w rzeczywistości jest tylko jego reprezentantem. Twierdzi też, że w swoich rządach szlachta kieruje się jedynie własnym dobrem, przyznając sobie kolejne swobody i przywileje, i nie zważając w ogóle na los innych stanów.

Obowiązkiem szlachty, jako reprezentanta narodu, winno być dążenie do zjednoczenia całego społeczeństwa, a także troska o to, by „pomnażał on swoją pracę, ludność i bogactwo”.

Szlachta musi przestrzegać prawa i rozumnie korzystać ze swoich przywilejów. Szukając sprzymierzeńca dla Polski, w sytuacji, w jakiej znajduje się kraj, powinna dążyć do tego, by mógł on utrzymać neutralność zbrojną wobec konfliktów.

Narrator zwraca uwagę, iż szlachta jest w większości za mało oświecona i za bardzo skupiona na zaspokajaniu własnych potrzeb, a jej  członkowie niechętnie rezygnują z rządów feudalnych.