Schiller pokazuje w „Odzie do radości” niejako ideał republiki marzeń. Wartością szczególnie podkreślaną w tekście jest powszechna równość, która wkrótce po powstaniu utworu miała stać się naczelnym hasłem rewolucji francuskiej. Poeta nawołuje niejako cały ludzki rodzaj do trudu budowania nowego ładu, opartego na miłości, wzajemnym poszanowaniu i wybaczeniu.
„Oda do radości” jest również manifestem kosmicznym, przewidywana przez Schillera duchowa rewolucja ma bowiem objąć cały kosmos: ziemię i niebo, ludzi i aniołów. Jest to zatem zapowiedź zupełnie nowej ery w dziejach świata.
„Oda do radości” to wielki manifest pokoleniowy, niejako krzyk generacji, do której należał Friedrich Schiller. Radość jest tu czytelną alegorią wolności. Chodzi o wolność rozumianą w kategoriach uniwersalnych, nie tylko zatem o obalenie ziemskich tyranów i zapowiedź powstania społeczeństwa ludzi stanowiących o sobie samych, ale również o wolność intelektualną i duchową.
Schiller pokazuje w „Odzie do radości” niejako ideał republiki marzeń. Wartością szczególnie podkreślaną w tekście jest powszechna równość, która wkrótce po powstaniu utworu miała stać się naczelnym hasłem rewolucji francuskiej. Poeta nawołuje niejako cały ludzki rodzaj do trudu budowania nowego ładu, opartego na miłości, wzajemnym poszanowaniu i wybaczeniu.
„Oda do radości” jest również manifestem kosmicznym, przewidywana przez Schillera duchowa rewolucja ma bowiem objąć cały kosmos: ziemię i niebo, ludzi i aniołów. Jest to zatem zapowiedź zupełnie nowej ery w dziejach świata.
