Panuje era Forda. Jest rok 2541 (632 A. F.). Świat został odbudowany po zniszczeniach wojny dziewięcioletniej. Żyworództwo jest przeżytkiem - teraz ludzie rozmnażają się przez sztuczne zapłodnienie i klonowanie. Od zarodka poddawani są warunkowaniu genetycznemu, by w przyszłości zająć swe miejsce w kastowym społeczeństwie Republiki Świata, oddającemu się prymitywnym rozrywkom i zażywającemu somę.
Cały świat złączył się w jedność. Nie ma granic między państwami i wszędzie jest się łatwo dostać. Włada nim dziesięciu zarządców świata mających nieograniczoną władzę - jedynych, którzy mogą bezkarnie łamać zasady. Jednak miejscem akcji Huxley uczynił przede wszystkim Londyn, w którym rozgrywają się najważniejsze wydarzenia oraz Nowy Meksyk - ostatnia osada dzikich Indian nieprzyjmujących nowej cywilizacji.
Anglia ery Forda to przede wszystkim zmechanizowane miasto szczelnie wypełnione wieżowcami. Oprócz zwykłych mieszkań znajdują się tu budynki urzędowe, szczególnie mocno podświetlane i eksponowane. Wokół centrum rozciąga się kilkukilometrowy pas zieleni, w którym alfy i bety mogą ćwiczyć po skończonej pracy. Dla pozostałych kast są bowiem przygotowane specjalne baraki. Niższe warstwy społeczeństwa również przemieszczają się w inny sposób - za pomocą kolejki jednoszynowej, podczas gdy bardziej świadomi poruszają się prywatnymi helikopterami.
Natomiast niepożądane jednostki zsyłane są na wszelkie możliwe wyspy.
Cały świat złączył się w jedność. Nie ma granic między państwami i wszędzie jest się łatwo dostać. Włada nim dziesięciu zarządców świata mających nieograniczoną władzę - jedynych, którzy mogą bezkarnie łamać zasady. Jednak miejscem akcji Huxley uczynił przede wszystkim Londyn, w którym rozgrywają się najważniejsze wydarzenia oraz Nowy Meksyk - ostatnia osada dzikich Indian nieprzyjmujących nowej cywilizacji.
Anglia ery Forda to przede wszystkim zmechanizowane miasto szczelnie wypełnione wieżowcami. Oprócz zwykłych mieszkań znajdują się tu budynki urzędowe, szczególnie mocno podświetlane i eksponowane. Wokół centrum rozciąga się kilkukilometrowy pas zieleni, w którym alfy i bety mogą ćwiczyć po skończonej pracy. Dla pozostałych kast są bowiem przygotowane specjalne baraki. Niższe warstwy społeczeństwa również przemieszczają się w inny sposób - za pomocą kolejki jednoszynowej, podczas gdy bardziej świadomi poruszają się prywatnymi helikopterami.
Natomiast niepożądane jednostki zsyłane są na wszelkie możliwe wyspy.
