Znikomość ziemskich rzeczy jest głównym tematem wiersza Naborowskiego „Marność”. Poeta próbuje zmierzyć się z tym problemem posługując się nieco odmiennymi metodami niż inni twórcy barokowi (np. M. Sęp-Szarzyński), nie odrzuca bowiem całkowicie marności, ale próbuje ją zaakceptować, a nawet z niej korzystać. Uważa, że człowiek powinien docenić czas, który jest mu dany, choć jednocześnie nie może zapominać o Bożych przykazaniach.
Marność - Motyw marności/przemijania
Znikomość ziemskich rzeczy jest głównym tematem wiersza Naborowskiego „Marność”. Poeta próbuje zmierzyć się z tym problemem posługując się nieco odmiennymi metodami niż inni twórcy barokowi (np. M. Sęp-Szarzyński), nie odrzuca bowiem całkowicie marności, ale próbuje ją zaakceptować, a nawet z niej korzystać. Uważa, że człowiek powinien docenić czas, który jest mu dany, choć jednocześnie nie może zapominać o Bożych przykazaniach.
