1. „Wojownicy we mgle”
W wiosce Dziesięć Olch przyszedł na świat chłopiec imieniem Duny, którego matka zmarła w rok po porodzie. Chłopiec miał ojca, który był kowalem, ale nie lubił pomagać mu w pracy. Znacznie chętniej chodził po górach i lasach. W wieku siedmiu lat widział, jak siostra jego matki zwabia do siebie kozę jakimś tajemniczym zaklęciem. Duny powtórzył magiczne słowa i jemu również udało się przywołać kozy. Kiedy zobaczyła to ciotka, przywołała go do siebie. Widząc jego zdolności, postanowiła uczyć go podstaw magii, a on okazał się pojętnym uczniem i szybko przyswajał nową wiedzę. Niebawem znał już wiele słów w tak zwanej Prawdziwej Mowie.
W międzyczasie na wioskę napadli pieraci. Mieszkańcy Dziesięciu Olch ratowali się ucieczką i ukryli się w górskiej jaskini. Ojciec Duny'ego nie chciał opuścić swojej kuźni. Tej nocy Duny odprawiał swoje czary, a nad ranem wioskę spowiła gęsta mgła. Dzięki niej piraci (Kargowie) zaczęli się gubić i spadali w przepaść. Następnie wioskę zaatakowali wieśniacy, których udało się przepędzić. Na skutek wypowiadanych zaklęć Duny jednak zachorował i otarł się o śmierć. Ocalił go jednak tajemniczy przybysz – mag Ogion Milczący, który nadał mu nowe imię – Ged – i zabrał go do siebie na naukę. Wspólnie opuścili więc wyspę Gont.
2. „Cień”
Ged sądził, że Ogion nauczy go zaklęć, które będą miały potężną moc. Tak jednak się nie stało. Przez większość czasu szli tylko przed siebie, a Ogion nakazywał mu patrzeć na rośliny i w ten sposób uczyć się cierpliwości. Ged chciał jak najszybciej zostać wielkim magiem, ale wiedział, że musi być posłuszny. W końcu przybyli do domu maga w miasteczku Re Albi. Tutaj Ged spędził całą zimę, ucząc się czytać i pisać starożytne runy. Umiał już też przywoływać ptaki i zwierzęta, a ponieważ najbardziej lubił ptaki
W wiosce Dziesięć Olch przyszedł na świat chłopiec imieniem Duny, którego matka zmarła w rok po porodzie. Chłopiec miał ojca, który był kowalem, ale nie lubił pomagać mu w pracy. Znacznie chętniej chodził po górach i lasach. W wieku siedmiu lat widział, jak siostra jego matki zwabia do siebie kozę jakimś tajemniczym zaklęciem. Duny powtórzył magiczne słowa i jemu również udało się przywołać kozy. Kiedy zobaczyła to ciotka, przywołała go do siebie. Widząc jego zdolności, postanowiła uczyć go podstaw magii, a on okazał się pojętnym uczniem i szybko przyswajał nową wiedzę. Niebawem znał już wiele słów w tak zwanej Prawdziwej Mowie.
W międzyczasie na wioskę napadli pieraci. Mieszkańcy Dziesięciu Olch ratowali się ucieczką i ukryli się w górskiej jaskini. Ojciec Duny'ego nie chciał opuścić swojej kuźni. Tej nocy Duny odprawiał swoje czary, a nad ranem wioskę spowiła gęsta mgła. Dzięki niej piraci (Kargowie) zaczęli się gubić i spadali w przepaść. Następnie wioskę zaatakowali wieśniacy, których udało się przepędzić. Na skutek wypowiadanych zaklęć Duny jednak zachorował i otarł się o śmierć. Ocalił go jednak tajemniczy przybysz – mag Ogion Milczący, który nadał mu nowe imię – Ged – i zabrał go do siebie na naukę. Wspólnie opuścili więc wyspę Gont.
2. „Cień”
Ged sądził, że Ogion nauczy go zaklęć, które będą miały potężną moc. Tak jednak się nie stało. Przez większość czasu szli tylko przed siebie, a Ogion nakazywał mu patrzeć na rośliny i w ten sposób uczyć się cierpliwości. Ged chciał jak najszybciej zostać wielkim magiem, ale wiedział, że musi być posłuszny. W końcu przybyli do domu maga w miasteczku Re Albi. Tutaj Ged spędził całą zimę, ucząc się czytać i pisać starożytne runy. Umiał już też przywoływać ptaki i zwierzęta, a ponieważ najbardziej lubił ptaki
