Tytułowym bohaterem powieści Waldemara Cichonia jest kot, który przyszedł na świat w domu pani Lusi (jego matka nosiła imię Landrynka). Gdy Cukierek kończy osiem tygodni, u Lusi zjawiają się obcy goście – jest to mały chłopiec Marcel wraz z rodzicami. Mały kotek od razu przyciąga uwagę dziecka, które postanawia zabrać go do domu. Cukierek miał renomę największego łobuza ze wszystkich kociaków, ale mimo tego, bardzo spodobał się Marcelowi. Landrynka wytłumaczyła swojemu synkowi, że od tej pory zamieszka z inną, ale równie sympatyczną rodziną.
W nowym domu tata zaprowadza specjalne zwyczaje, dotyczące opieki nad kotkiem. Póki co nie może od wychodzić na zewnątrz i obserwuje świat tylko z perspektywy parapetu. Ma ochotę wydostać się na podwórko i któregoś dnia przemyka się między nogami taty, niosącego zakupy. W ten sposób Cukierek zaczyna poznawać okolice – drażni psy, smakuje wody z kałuży lub poluje na małe ptaszki. Wraca do domu dopiero wtedy, gdy zaczyna doskwierać mu głód i padać deszcz. Rodzina Marcela była bardzo przestraszona zniknięciem kotka – czym prędzej nakarmili go i umyli.
Gdy przychodzi czas na pierwszą wizytę u weterynarza, właściciele kotka mają duży problem ze złapaniem go – Cukierek nie miał bowiem ochoty na odwiedziny w gabinecie lekarskim. Ostatecznie udaje się jednak zaszczepić kociaka i wykonać odpchlenie.
Któregoś dnia mały Marcel ma problem z odrobieniem pracy domowej – ma ułożyć ciekawą rymowankę. Tata pomaga mu napisać wierszyk o niesfornym kocie. Marcel otrzymuje za utwór najwyższą ocenę.
Innym razem, gdy tata chłopca pakował jego torbę na trening hokejowy, Cukierek niepostrzeżenie wślizgnął się do środka przez niedosunięty zamek. W szatni wyskoczył z torby, czym wzbudził duże zainteresowanie sportowców.
2022-02-27 21:15:12