Biały Kieł - streszczenie

Główni bohaterowie powieści – Bill i Henry – przemierzają śnieżne góry, taszcząc ze sobą trumnę z nieboszczykiem. Ich sanie zaprzężone są w szóstkę psów, dlatego poruszają się sprawnie. W pewnym momencie natrafiają na groźnie wyglądające stado wygłodniałych wilków. Są one na tyle wynędzniałe, że podążają za bohaterami dzień w dzień, porywając kolejne psy z ich zaprzęgu. Co więcej, mają na to obmyślony sposób – do obozu Billa i Henrye'go zawsze przybywa najpierw ruda wilczyca, która zwabia wybranego psa i zaciąga go do swoich towarzyszy, którzy rozprawiają się z bezbronnym zwierzęciem.

Bohaterowie chcąc zapobiec utracie wszystkich swoich psów, postanawiają jakoś temu przeciwdziałać. Bill wyrusza ze strzelbą do stada wilków, jednak nie udaje mu się ich zabić. Henry zostawia go i dalej jedzie już sam, w zaprzęgu mając tylko dwa czworonogi. W pewnym momencie, gdy jest już tak zmęczony, że nie może jechać dalej, ich obóz zostaje zaatakowany przez stado wilków. Henry traci resztki sił i zasypia, myśląc że padnie ich ofiarą. Tak się jednak nie dzieje, gdyż wilki w końcu uciekają.

W czasie dalszych poszukiwań żywności do wilczycy przyłącza się jednooki wilk. Wkrótce rodzi im się pięcioro szczeniąt. Jeden z nich – szary wilczek – jest do złudzenia podobny do ojca. Jednooki wilk pada jednak wkrótce ofiarą samicy rysia. Od teraz szczeniętami zajmuje się tylko matka.

Któregoś dnia mały, szary wilczek pozostawiony sam postanawia opuścić grotę, zażyć trochę słońca i zobaczyć, jak wygląda świat na zewnątrz. Nagle trafia jednak na kunę i cudem uchodzi z życiem uratowany w ostatniej chwili przez matkę. Od tej pory wychodzi na polowania tylko z nią. W lesie poznaje, na czym polega prawo doboru naturalnego i jak wygląda prawdziwa walka o byt i przetrwanie.

Razu pewnego Szary natrafia przypadkowo