Wiktor Gomulicki - życiorys
Wiktor Gomulicki (1848-1919) – polski pisarz, poeta i tłumacz. Urodzony 17 października 1848 roku w Ostrołęce. Dzieciństwo spędza wraz z rodziną w Pułtusku, gdzie uczęszcza do miejscowego gimnazjum przy klasztorze Ojców Benedyktynów (upamiętnionego później w młodzieżowej powieści p.t.: „Wspomnienia niebieskiego mundurka”). Po 1864 roku rodzina Gomulickich przenosi się do Warszawy. Tam przyszły pisarz kończy gimnazjum, a później studiuje prawo w Szkole Głównej. W tym czasie następuje też jego debiut poetycki (w „Tygodniku Ilustrowanym”).Po porzuceniu studiów Gomulicki rozpoczyna pracę w środowisku dziennikarskim. Współpracuje z takimi czasopismami jak m.in.: „Kurier Codzienny”, „Kurier Warszawski”, „Kraj”, „Prawda”, „Świt”. Trzykrotnie obejmuje posadę redaktora głównego – w 1874 roku („Mucha”), w 1881 roku („Kolce”) i w 1889 roku („Tygodnik Powszechny”). Pisze zarówno poezję, jak i prozę.
Doceniony za swą twórczość jeszcze za życia obchodzi w 1912 roku huczny jubileusz 30-lecia pracy pisarskiej. Odbiera też dwie ważne nagrody: medal pierwszej klasy od belgijskiej Akademii Sztuk, Umiejętności i Literatury oraz nagrodę literacką im. Elizy Orzeszkowej. Umiera 14 lutego 1919 roku w Warszawie. Zostaje pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
Charakterystyka twórczości
Gomulicki to twórca wszechstronny, uznany jako poeta i dziennikarz mocno zaangażowany w życie społeczne ówczesnej Warszawy. Prócz tomików poezji („Poezje” - 1882 i 1886 r., „Nowe Pieśni” - 1896 r.) wydaje powieści („Miecz i łokieć”, 1903), nowele („Filemon i Baucis”), tłumaczenia dzieł zagranicznych poetów (m.in. Charlesa Baudelaire'a, Aleksandra Puszkina, Alfreda Musseta).
Najważniejsze utwory:
1882 – „Poezje”,
1886 – „Poezje”,
1888 – „Róże i osty” (zbiór nowel),
1896 – „Nowe pieśni”,
„Niedziela Romcia” (powieść),
1897 – „Cudna mieszczka” (powieść),
1900 – „Pieśń o Gdańsku”,
„Opowiadania o starej Warszawie”,
1901 – „Wiersze. Zbiór Nowy”,
1903 – „Miecz i łokieć” (powieść),
1906 – „Wspomnienia niebieskiego mundurka” (powieść),
1907 – „Biały sztandar” (poezje),
1911 – „Car widmo” (powieść),
1912 – „Kłosy z polskiej niwy” (szkice literackie),
1913 – „Pokłosie” (zbiór nowel),
1919 – „Światła” (poezje),
1944 – „Pod znakiem Syreny” (poezje).
